انا اسوأ شىء فى مراهقتى انى تعتبت اوى عقبال ما قدرت
اثت فى علاقتى بربنا رغم ان اللى حواليا شايفنى مميزة فى مراهتى
وان مراهقتى مجرد مرحلة عادية جدا بالنسبالى ماتأثرتش بسلياتها
لكن انا نفسيتى بجد تعبت فى فترة مراهقتى وكمان علاقتى مع ربنا كانت فيها عدم اتزان وفعلا انا تعبت عقبال ما ثبت نفسى وقدرت ما استغناش عن القرب من ربنا
اما احلى شىء فى مراهتى هى انى اتعرفت على فترة المراهقة قبل ما تبدأ من خلال الكتب والقراءة والتثقيف وده خلانى اتجنب سلبيات كتيرة اوى للمراهقة
واحس انى عندى عقلية فاهمة وواعية وفى نفس الوقت عندى مشاعر ومزاجية وطيش المراهق لكن الجمال فى انى عرفت امتى وازاى اكون مراهقة وفى نفس الوقت عاقلة تقدر تحمى نفسها من مخاطر المراهقة
وطبعا الفضل بعد ربنا سبحانه وتعالى يرجع لبابا وماما
ميرسى يا قمر على الموضوع والفكرة
الثلاثاء أكتوبر 05, 2010 1:31 pm
